عشق و مستی
عشق آن باشد که می میراندت ** در همه حال و همه احوال تو
عشق و مستی
عشق آن باشد که می میراندت ** در همه حال و همه احوال توبرای...
برای دیدن ، مگر زیباتر از تو هم هست؟
لطیف تر و دلرباتر و جذاب تر از تو کیست ؟!
تو خود بگو مهربان تر از خود دیده ای یا شنیده ای؟!
دلارام تر از تو چی؟ کسی یا چیزی هست؟!
شور عشق...
دوش من بودم و معشوق و هزاران تب و تاب
تــن او آتش ســوزان و لـبـش جــام شــراب
خود بماند کـه در آن شـور چـه استادی کرد
که دگر پاک نگردد ز دلم خاطر آن محفل ناب
باده ی ناب...
بــاده از جـام لـبـت گـر کـه نـنـوشـم چـه کـنـم
دیــن و دل را بـه نـگاهـت نـفـروشـم چـه کـنـم
ناز چشمان تو چون شعله ی دل می افروخت
هـمـچـو پـروانـه بـه آتـش نـخـروشـم چـه کنم
فــارغ از عــالــم و آدم بــه ســمـاوات و زمـیـن
دیـده را جـز تـو ز هـر خـلـق نـپـوشـم چـه کنم
شـد هـمـه هـسـتـی مـن وعـده ی دیدار رخت
جـان بـه کـف در طـلـب وصـل نـکوشم چه کنم
هـوش را بردی و سرمست از آن بـاده ی ناب
خـود بـگـو بـاده از این جـام نـنـوشـم چـه کـنـم
مثل...
مثل دلهره ی شیرین ِ لحظه ی آخر ِ یک رود
که خودش را ول می کند تُوی آغوش شور دریا...
مثل لحظه ی آخر خودم ...
به مهربانی ات موجم نمی دهی...نازنین؟!
