به یاد...

خسته خسته ام چندان که سایه بر اندامم سنگینی میکند

چیزی مرا به قسمت بودن نمی برد

از واژه ی دو وجهی تکرار خسته ام

من بی رمق ترین نفس این حوالیم

از بودن مکرر بر دار خسته ام

من با عبور ثانیه ها خرد می شوم

از حمل این جنازه ی هوشیار خسته ام