آغوش جای پارکیست که جریمه ای ندارد ....
و بوسه تصادفیست که خسارتی ندارد ......
ندارمت!من یه دیوونم که جز خیال تو...کسی با منزندگی نمیکنه...!
بیمار خنده های توام..
تو باید باشی...حتی تصور نبودنتحتی توی همین رویاهاغیر ممکنه...تو دیگه تمام زندگی من شدی...نمی زارم بری از دلم...!تو اونقدر بزرگ شدی توی دنیام که اگر تو نباشی چیزی برام نمیمونه...به خدا مبالغه نمیکنم...اگر نباشی توی روزام هیچی برام نمیمونههیچی..
عادت می دی منــــــــــُبه مهربونیات...تا من نفس نفسدیوونه شم براتـــــــ ـــ ـ
یه راهی نشونم بده...که راهی بشم تا خودت!
جمله هات هم مثل خودت قشنگن.
چشم های تو به من می بخشد...!واسه ی دیدن ساحل چشماتهمه ی دار و ندارمو میدمواسه ی شادی قلبت عزیزمهمه احساس تو قلبمو میدم...بزار حبس ابد باشمتو عشقی که برام رویــــ ــــاس...!
یک دم از خیال من/ نمیروی ای غزال من.../ دگر چه پرسی ز حال من؟
حس همیشگی من ، همان احساس قلبی تو استلحظه های ناب من در اعماق قلب مهربان تو است
؛ معشوقی را که چشم انتخاب کند، چه بسا که محبوب دل نشود. اما آنرا که دل پسندد، بی گمان نور چشم خواهد شد ؛
خراب برهنگی نفس هایت می شوم !آن لحظه که طاقتکم می آوریوپیله ی آغوشت تنیده میشودبرایم .. ....
در اولین ثانیه های تیر ۹۰ این نظر را برایت گذاشتم :ندارمت!من یه دیوونم که جز خیال تو...کسی با منزندگی نمیکنه...!اما فراموشم شده بود که تبریک اولین سالگرد تولد وبلاگ قشنگ وزیبات رو بهت تبریک بگم .صدف بانو مبارک مبارک .
مرسی عزیزدلم.بخدا خودم یادم نبود.
هر کـــــــ ــــی و هر کسی هستیرفتی تو عمق وجودم...خودم بودم که میخواستمهمه دنیای من باشی...
هنوزدامنه داردهنوز هم که هنوز استدرددامنه داردشروع شاخه ادراکطنین نام نخستینتکان شانه خاکو طعم میوه ممنوعکه تا تنفس سنگادامه خواهد داشتو دردهنوز دامنه دارد...؛قیصر امین پور؛
سلام صدف جان وبلاگ خوبی داری اگه تونستی یه سری هم به وبلاگ من بزن و نظرتو واسم بنویس
ندارمت!
من یه دیوونم که جز خیال تو...
کسی با من
زندگی نمیکنه...!
بیمار خنده های توام..
تو باید باشی...
حتی تصور نبودنت
حتی توی همین رویاها
غیر ممکنه...
تو دیگه تمام زندگی من شدی...
نمی زارم بری از دلم...!
تو اونقدر بزرگ شدی توی دنیام که اگر تو نباشی چیزی برام نمیمونه...
به خدا مبالغه نمیکنم...
اگر نباشی توی روزام هیچی برام نمیمونه
هیچی..
عادت می دی منــــــــــُ
به مهربونیات...
تا من نفس نفس
دیوونه شم براتـــــــ ـــ ـ
یه راهی نشونم بده...
که راهی بشم تا خودت!
جمله هات هم مثل خودت قشنگن.
چشم های تو به من می بخشد...!
واسه ی دیدن ساحل چشمات
همه ی دار و ندارمو میدم
واسه ی شادی قلبت عزیزم
همه احساس تو قلبمو میدم...
بزار حبس ابد باشم
تو عشقی که برام رویــــ ــــاس...!
یک دم از خیال من/ نمیروی ای غزال من.../ دگر چه پرسی ز حال من؟
حس همیشگی من ، همان احساس قلبی تو است
لحظه های ناب من در اعماق قلب مهربان تو است
؛ معشوقی را که چشم انتخاب کند، چه بسا که محبوب دل نشود. اما آنرا که دل پسندد، بی گمان نور چشم خواهد شد ؛
خراب برهنگی نفس هایت می شوم !
آن لحظه که طاقت
کم می آوری
و
پیله ی آغوشت تنیده میشود
برایم .. ....
در اولین ثانیه های تیر ۹۰ این نظر را برایت گذاشتم :
ندارمت!
من یه دیوونم که جز خیال تو...
کسی با من
زندگی نمیکنه...!
اما فراموشم شده بود که تبریک اولین سالگرد تولد وبلاگ قشنگ وزیبات رو بهت تبریک بگم .
صدف بانو مبارک مبارک .
مرسی عزیزدلم.
بخدا خودم یادم نبود.
هر کـــــــ ــــی و هر کسی هستی
رفتی تو عمق وجودم...
خودم بودم که میخواستم
همه دنیای من باشی...
هنوز
دامنه دارد
هنوز هم که هنوز است
درد
دامنه دارد
شروع شاخه ادراک
طنین نام نخستین
تکان شانه خاک
و طعم میوه ممنوع
که تا تنفس سنگ
ادامه خواهد داشت
و درد
هنوز دامنه دارد...
؛قیصر امین پور؛
سلام صدف جان وبلاگ خوبی داری اگه تونستی یه سری هم به وبلاگ من بزن و نظرتو واسم بنویس