عشق و مستی
عشق آن باشد که می میراندت ** در همه حال و همه احوال تو
عشق و مستی
عشق آن باشد که می میراندت ** در همه حال و همه احوال تودرباره من
منو درگیر خودت کن تا جهانم زیر و رو شه
تاسکوت هر شب من با هجومت روبرو شه
بی هوا بدون مقصد سوی طوفان تو میرم
منو درگیر خودت کن تا که آرامش بگیرم
ادامه...
پیوندها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اسفند 1396 1
- شهریور 1394 3
- بهمن 1393 2
- دی 1393 3
- آذر 1393 9
- مهر 1393 1
- شهریور 1393 5
- مرداد 1393 3
- تیر 1393 9
- خرداد 1393 3
- اردیبهشت 1393 3
- فروردین 1393 3
- اسفند 1392 4
- دی 1392 5
- آذر 1392 3
- آبان 1392 8
- مهر 1392 5
- شهریور 1392 8
- مرداد 1392 4
- تیر 1392 5
- خرداد 1392 5
- اردیبهشت 1392 3
- فروردین 1392 3
- اسفند 1391 3
- بهمن 1391 2
- دی 1391 7
- آذر 1391 5
- آبان 1391 5
- مهر 1391 9
- شهریور 1391 6
- مرداد 1391 7
- تیر 1391 4
- خرداد 1391 5
- اردیبهشت 1391 9
- فروردین 1391 7
- اسفند 1390 4
- دی 1390 6
- آبان 1390 1
- مهر 1390 7
- شهریور 1390 11
- مرداد 1390 15
- تیر 1390 29
- خرداد 1390 20
- اردیبهشت 1390 29
- فروردین 1390 27
- اسفند 1389 13
- بهمن 1389 16
- دی 1389 10
- آذر 1389 6
- آبان 1389 16
- مهر 1389 38
- شهریور 1389 51
- مرداد 1389 10
- تیر 1389 4
آمار : 109912 بازدید
Powered by Blogsky
به تو عادت کرده ام ...
به تو عادت کرده ام
مثل پروانه به شمع
و تو هر لحظه که از من دوری...
من به ویرانگری فاصله می اندیشم
در کتاب احساس
واژه فاصله یک فاجعه
معنا شده است...
صدف
یکشنبه 15 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 10:19 ب.ظ
سلام
وبلاگت فوق العاده زیباست؛ نوشته هات هم همینطور هستند که زیبایی وبلاگت رو بیشتر کرده!!
خیلی از این شعرت خوشم اومده بهت تبریک میگم
امیدوارم زندگیت هم همچنین زیبا وپر از شادی وسرزندگی باشه!!
موفق باشی.
یارم چو گریست اشک او گوهر شد
چون دست به پیکرش زدم مرمر شد
آشفته شدم کشیدمش در آغوش
افتاد به پیچ و تاب و نیلوفر شد
فدای یارم بشم
خیال نمیکردم که تو ،یه روز همه کـَسـَم بشی
با من بی کـَسو غریب ،یه روزی هم قـَسَم بشی
اصلا نمی اُومد بـِهـِت که عشقو حتی بشناسی
اما دیدم که مثل تو ،عاشق نمیشه هیچ کـَسی
پای اگر فرسودم و جان کاستم
آنچنان رفتم که خود میخواستم
هرچه گفتم جملگی از عشق خاست
جز حدیث عشق گفتن دل نخواست
حکمت این عشق از دلدادگیست
عشق بی دلدادگی دیوانگیست
گر در این راه طلب دستم تهیست
عشق من پیش دلم شرمنده نیست