عشق و مستی
عشق آن باشد که می میراندت ** در همه حال و همه احوال تو
عشق و مستی
عشق آن باشد که می میراندت ** در همه حال و همه احوال تودرباره من
منو درگیر خودت کن تا جهانم زیر و رو شه
تاسکوت هر شب من با هجومت روبرو شه
بی هوا بدون مقصد سوی طوفان تو میرم
منو درگیر خودت کن تا که آرامش بگیرم
ادامه...
پیوندها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اسفند 1396 1
- شهریور 1394 3
- بهمن 1393 2
- دی 1393 3
- آذر 1393 9
- مهر 1393 1
- شهریور 1393 5
- مرداد 1393 3
- تیر 1393 9
- خرداد 1393 3
- اردیبهشت 1393 3
- فروردین 1393 3
- اسفند 1392 4
- دی 1392 5
- آذر 1392 3
- آبان 1392 8
- مهر 1392 5
- شهریور 1392 8
- مرداد 1392 4
- تیر 1392 5
- خرداد 1392 5
- اردیبهشت 1392 3
- فروردین 1392 3
- اسفند 1391 3
- بهمن 1391 2
- دی 1391 7
- آذر 1391 5
- آبان 1391 5
- مهر 1391 9
- شهریور 1391 6
- مرداد 1391 7
- تیر 1391 4
- خرداد 1391 5
- اردیبهشت 1391 9
- فروردین 1391 7
- اسفند 1390 4
- دی 1390 6
- آبان 1390 1
- مهر 1390 7
- شهریور 1390 11
- مرداد 1390 15
- تیر 1390 29
- خرداد 1390 20
- اردیبهشت 1390 29
- فروردین 1390 27
- اسفند 1389 13
- بهمن 1389 16
- دی 1389 10
- آذر 1389 6
- آبان 1389 16
- مهر 1389 38
- شهریور 1389 51
- مرداد 1389 10
- تیر 1389 4
آمار : 110188 بازدید
Powered by Blogsky
زندگی تنها یک خیابان نیست که سر همه چارراههای آن چراغ راهنما گذاشته باشند و جایی مخصوص عابر پیاده خط کشی کرده باشند.
زیرا بعضی از قسمتهای زندگی اصلاً آسفالت نشده است. بلکه جاده‌ای است سنگلاخ و پرپیچ و خم و پر از دره و پرتگاه.
زیرا در بعضی از قسمتهای زندگی اصلاً جاده‌ای پیدا نیست.
زیرا در بعضی از راهها فقط یک جای پا، جاده را نشان می‌دهد.
زیرا در بعضی از جاها حتی جای پایی هم پیدا نیست . و ما اولین رهگذر آن راه هستیم. که جای پای ما جاده را می‌سازد.
زیرا در بعضی از قسمتهای زندگی اصلاً راه عبور نیست. بلکه کوهی است که باید با چنگ و دندان از صخره‌های سخت و عمودی آن بالا رفت.
در چنین چارراههایی هیچ چراغ راهنمایی نیست، به جز چراغی که در دلهای ما روشن است.